Domowe wino z aronii

 Domowe wino z aronii to nie tylko szlachetny napój, ale i pamiątka letniego czasu, zamknięta w butelce. Aronia to niezwykle cenny owoc – nie tylko pod względem smaku, ale i zdrowotnych właściwości. Jej cierpki, głęboki aromat doskonale sprawdza się w winach domowych, które z biegiem czasu nabierają szlachetności i głębi. Wino z aronii ma ciemną, rubinową barwę, intensywny smak i delikatny, charakterystyczny posmak goryczki, który po odpowiednim leżakowaniu staje się przyjemnie łagodny. To trunek, który idealnie komponuje się z jesiennymi i zimowymi wieczorami, zwłaszcza jeśli został przygotowany z sercem i cierpliwością – bo wino aroniowe dojrzewa powoli, ale odwdzięcza się wyjątkowym bukietem.  

Składniki na ok. 10 litrów wina z aronii:

• 5 kg dojrzałych owoców aronii (najlepiej po przymrozku lub przemrożonych w zamrażarce)

• 3,5–4 kg cukru

• ok. 8 litrów przegotowanej, wystudzonej wody

• drożdże winiarskie (np. typu Bordeaux lub Burgund)

• pożywka dla drożdży

• ewentualnie kwasek cytrynowy (1–2 łyżeczki, jeśli wino ma być bardziej rześkie w smaku)

  
  

Wykonanie:

Owoce aronii należy najpierw dokładnie przebrać, usuwając liście i niedojrzałe jagody, a następnie umyć i lekko rozgnieść, aby uwolniły sok. Można to zrobić za pomocą tłuczka lub dłoni w rękawiczkach, ponieważ aronia intensywnie barwi. Tak przygotowaną pulpę owocową umieszcza się w dużym naczyniu fermentacyjnym, dodaje około 3 litrów przegotowanej, wystudzonej wody i połowę cukru. Po wymieszaniu całość należy przykryć gazą i pozostawić w ciepłym miejscu na 2–3 dni, aby rozpoczęła się fermentacja wstępna. W tym czasie należy codziennie mieszać zawartość, by owoce nie spleśniały.

Po kilku dniach, gdy na powierzchni pojawi się piana i charakterystyczny aromat fermentacji, należy przecedzić moszcz przez gęste sito lub gazę, dokładnie odciskając sok z owoców. Do powstałego płynu wlewa się resztę przegotowanej wody, dodaje drożdże winiarskie, pożywkę i kolejną część cukru. Cukier najlepiej zagotować z wodą i ostudzić. Całość przelewa się do balonu fermentacyjnego, zakłada rurkę fermentacyjną i odstawia w ciepłe miejsce na 4–6 tygodni, aż fermentacja burzliwa ustanie. W tym czasie można raz lub dwa razy dodać pozostały cukier, rozpuszczając go w niewielkiej ilości wina i wlewając ponownie do balonu – pozwoli to osiągnąć odpowiedni balans słodyczy i mocy trunku. Po zakończeniu fermentacji młode wino należy zlać znad osadu do czystego balonu, szczelnie zamknąć i odstawić w chłodne, ciemne miejsce na kilka miesięcy do dojrzewania. Z czasem wino aroniowe traci swoją cierpkość, nabiera aksamitnej głębi i przyjemnego, lekko korzennego posmaku. Po około sześciu miesiącach można je przelać do butelek i pozostawić do dalszego leżakowania – najlepiej smakuje po roku, kiedy jego smak staje się harmonijny, a aromat intensywnie owocowy.